Savaşın Götürdükleri

Savaş...

Bundan daha kötü ne var bilmiyorum. Ama savaş kötü, savaş tu kaka. Savaşta kazanan yok. Halkını koruduğunu onları daha iyiye götürmek için savaşın olması söyleyen liderler; oturdukları yerden

dünyayı bir yıkıntıya dönüştürdüler. Tabi onların kıçı rahat koltukta, ve sevdikleri asla o savaşlarda yer almaz. Bir de savaşta beyni yıkanmış gönüllüler var. Ne olacağını bilemeden uzaktan çok kolay görünen ve eğer üstün gibi görünen tarafsa başlarına hiçbir şey gelmeyecek sanırlar. Oysa savaş ortamında bulunmak bile insan psikolojini mahveder. Görev süresi bittiğinde dönmüştür o mahşer yerinden, ama hiçbir şey eskisi gibi değildir artık ve olmayacaktır da. Nasıl olsun ki orada gördüğün sahneleri nasıl unutabilir insan. Belki daha da kötüsüne şahit oldu arkadaşlarının öldüğüne. O da gazi olarak geri döndü ülkesi. Ne adına verilmiş cesaret madalyası ne de sağ döndüğü için düzenlenen kokteyl. her şey anlamını yitirmiştir artık onun için. Gözünü her kapattığında, kafasını çevirdiği her yerde savaştaki anıları (anı olmasını istemediği ) canlanacak.

Savaşın kazananı yok; sadece acı, kan, çocukluğu ve geleceği sömürülmüş kişiler ve büyük bir barbarlık. Ne nereden esti çiziktiriverdim işte düşünmeden.Her zaman barış olsun bize emanet dünya da; geleceğe tertemiz bir sayfa bırakalım.