Derman İstanbul

Ne severdik sabahları erkenden gün ışıldamadan uyanmayı, uyanıp birbirimizi uyandırmayı, aklımıza esmiş ise İstanbul’un ev sahibine sabah selamını sunmayı,  az konuşup gözerimize bakarak halimizi derdimizi sevincimizi anlamayı anlatmayı, ne severdik dost diye birbirimize sarılmayı sonra alınlarımızı secdede buluşturmayı. Eskiyi karıştırdım geçen gece eskimeyen eskiyi, eskitelemeyen tap taze tanıklık etmek için bekletilen eskiyi karıştırdım. Gerçekten tazecik aynı yerinde sadece virabismillah demeyi bekliyormuş. Unuttuk unutulduk, arkada mı kaldı. Yoksa bu kelime sadece elemler kederler acılar için değilmiydi! Evet evet sahi öyle imiş elemi gider lezzeti kalırmış.

DOST! tadı damağımda kaldı unutulmuyor (Elhamdülillah)

Lafı uzatmaya gerek yok  bak neler var burada

DERMAN İSTANBUL J

SADECE SEVDİM J

ve İSTANBUL

Hatırlayanlara J